අනෝරා වැස්සේ අද මා තනියම බස් නැවතුමට වෙලා..ඉස්සර නම් ඇය සමග එක කුඩයක් යටට වෙලා ඇවිදන් ගිය පාර දිහා බලාගෙනම අද මා බස් නැවතුමෙ තනිවම.
ලෝකයම හිස් වෙලාද?
ඇයි ඇස් වලින් කදුලු එන්නේ?
තවත් කදුලු ඉතිරි වෙලා?
පොත් බෑග් එකත් කරට දා ගත්තේ බස් නැවතුමෙන් පිට වෙන්න ද නැතිනම් කදුලු මකන්නද හිතට තේරුම් ගන්න බැරි උනා.ඇවිදන් ගියේ තද වැස්සේ උනත්.
ඇස් දෙක විවර වන විට යහනක් මත වෙලුම් පටි දමන ලද පාදයක් සමග.සිදු වූ දෙය පැහැදිලියි.
මුලු ලෝකෙටම වඩා ඔයාට ආදරෙයි පැටියෝ කියපු ඇය අද දුරස් වෙලා.අතීත සොදුරු මතකයන් එක්ක මං රෝද පුටුවක.
ඇත්තටම ආදරය පෝසත් අයට විතරමද උරුම...?
එක්සෑම් පටාාාාන් ගන්න තව දවස් දෙකයි. අපේ කස්ටිය එකෙක් වත පේන්න නෑ.සමහරු කැන්ටිමට වෙලා යමරෙට වැඩ. සමහරු ලැබ් වලට වෙලා නෝට්ස් බානවා.අනේ ඉතින් සේරටම මෙව්වා මතක් වෙන්නෙ එක්සෑම් කට උඩට ආවම තමයි.පිස්සු හැදෙනවා මෙ දකින ඒවට.දෙයියනේ කියලා මාත් ලියනවා නෙ එක්සෑම් එක.වෙනදා වගේම මම වැඩ සුට්ට full fun එකේ කරලා ලියන්න තියන subjects ලියනවා
අස්ථිර වූ ස්ත‍්‍රී චින්තනයක් තුලින්
ස්ථීර වූ පරම පිවිතුරු පේ‍්‍රමයක්
බලාපොරොත්තු විය හැකි නම්
පුත්තලමෙද ගෝවා වගා කල හැකිය
